HISTORIA PARAFII

 

Okolice Główczyc, Stowięcina oraz Cecenowa były w przeszłości zamieszkałe przez ludność kaszubską i stanowiły atrakcyjną część słowiańskiego księstwa słupskiego. Gmina Główczyce, w obrębie której znalazły się wszystkie trzy miejscowości, weszła w skład północno-wschodniej części powiatu słupskiego. W latach 1595-1945 w rejonie tego skrawka Pomorza Środkowego, analogicznie jak na całym Pomorzu Zachodnim, żyli przede wszystkim chrześcijanie wyznania ewangelicko-augsburskiego, katolicy jako większość wyznaniowa powrócili ponownie po zakończeniu II wojny światowej. Tworzenie od podstaw struktur parafialnych Kościoła katolickiego oparte było w zasadzie na istniejącej sieci parafialnej Kościoła ewangelicko-augsburskiego. Proces ten dotkliwie utrudniał brak kapłanów, dlatego na apele kierowane przez kardynała Augusta Hlonda oraz administratora apostolskiego ks. prałata Edmunda Łowickiego z pomocą pośpieszyły zakony i zgromadzenia zakonne męskie, w tym salezjanie. Później, formalne ustanawianie parafii, aż do początku lat 70-tych XX w., skutecznie hamowała, uniemożliwiała wręcz wymierzona przeciwko Kościołowi katolickiemu antykościelna polityka wyznaniowa wszystkich szczebli władz państwowych, dlatego wiele parafii w początkowym stadium funkcjonowało w formie tzw. wikarii samodzielnych.

 

Pierwszą wzmiankę o Cecenowie zamieszczono w dokumencie z 1249 r. wystawionym przez księcia Świętopełka, na mocy którego książę ów – analogicznie jak Stowięcino – nadał osadę klasztorowi Norbertanek w Żukowie. W 1510 r. majątek kupił od klasztoru Ewald v. Massów. Po wygaśnięciu rodu w linii męskiej Cecenowo powróciło do klasztoru. Rok później, po protestach rodziny, konwent klasztoru potwierdził jednak sprzedaż i dobra powróciły do rodziny v. Massów. W 1735 r. pożar od pioruna zniszczył kościół oraz liczne zagrody. Przede wszystkim Cecenowo było główną siedzibą Kaszubów. W 1842 r. często odprawiane były jeszcze nabożeństwa w języku kaszubskim, a ostatnie odbyło się w 1876 r. W latach 1812-1814 w majątku wybudowano murowany dwór. Jego rozbudowa trwała do 1868 r. Ostatnim właścicielem Cecenowa został w 1918 r. Wilhelm Zygfryd Otto Martin v. Zitzewitz, który gospodarzył tu do 1945 r. Po dawnych właścicielach pozostał utworzony na początku XIX w. zespół pałacowo-parkowy.

 

Wojska Armii Czerwonej zajęły Główczyce, Stowięcino i Cecenowo 9 III 1945 r. Po zakończeniu działań wojennych dawnych mieszkańców w większości przesiedlono do Niemiec, a miejsce ich zajęli przede wszystkim Polacy – wówczas nazywani osadnikami – przesiedleni z dawnych Kresów Wschodnich i przybyli z Polski centralnej oraz zdemobilizowani wojskowi z frontu wschodniego i zachodniego. W większości miejscowości założono później Państwowe Gospodarstwa Rolne, a po ich likwidacji na początku lat 90-tych XX w. dominująca część byłych pracowników pozostała bez zatrudnienia. W 1995 r. liczba wiernych w parafii Cecenowo wynosiła 1389 osób, a aktualnie jest to 1039 osób.

 

Wzmianka o pierwszym kościele w Cecenowie pochodzi z 1590 r., kiedy to w trakcie wizytacji kościelnej miejscowość Pobłocie przydzielona została do ewangelickiej parafii w Cecenowie. Parafię tę w 1710 r. nazywano mniejszą parafią dystryktu kaszubskiego, bowiem w jej skład wchodziły tylko dwie wsie. Kościół w Cecenowie posiadał kiedyś zbiór kazań w języku kaszubskim. W miejscu starego kościoła, który miał konstrukcję szkieletową, wybudowany został w latach 1866-1867 nowy. Był to obiekt neogotycki, murowany z cegły, orientowany, z wyodrębnionym prezbiterium zakończonym trójbocznie. Od strony zachodniej trzykondygnacyjną wieżę zwieńczono dachem w kształcie wielobocznego ostrosłupa i pokryto blachą. Dwuspadowy dach nad świątynią pokryto dachówką ceramiczną. Obiekt wyposażony został w drzwi i ułożone w dwóch rzędach okna ostrołukowe oraz drewniany, belkowany sufit. Empory rozmieszczone na całej szerokości kościoła wsparto na dwóch drewnianych słupkach. Z przeszłości pozostała zabytkowa marmurowa chrzcielnica z 1872 r. w kształcie kielicha i pięć witraży figuralnych z czasu powstania kościoła. Kubatura obiektu wynosi 1227,3 m³, a powierzchnia użytkowa 245,46 m². Kościół, poświęcony 4 listopada 1945 r., do 1952 r. obsługiwali duszpasterze z Główczyc, a następnie – zanim w Cecenowie w 1959 r. zaczął funkcjonować wikariat samodzielny – od 1950 r. salezjanie ze Stowięcina. W Pobłociu wybudowany został po zrywie solidarnościowym kościół pw. Św. Wojciecha. Jego powierzchnia wynosi 324 m², a kubatura około 1940 m³. Jest to obiekt jednokondygnacyjny z chórem. Wysokość nawy ma 5 m. Kościół wyróżnia od innych budowli istniejących w miejscowości ozdobny fronton oraz skośne przedłużenie dachu. Kościół pw. MB Różańcowej w Wolini, również należący do parafii Cecenowo, wybudowany został w tym samym okresie. Powierzchnia obiektu wynosi 218 m², kubatura zaś około 1074 m³.

 

Cecenowo w Schematyzmie Administracji Gorzowskiej z 1949 r. figurowało jako odrębna placówka duszpasterska licząca 902 parafian, która kanonicznie przynależała do parafii pw. św. Ottona w Słupsku, a obsługiwana była przez duszpasterza z Główczyc. Placówka ta obejmowała miejscowości: Cecenowo, Pobłocie oraz Wilinię. W 1959 r. zamieszkiwało w niej tylko 1000 wiernych i została włączona do samodzielnego wikariatu w Stowięcinie. W 1958 r. Kuria Gorzowska, na skutek prośby parafian, zwróciła się do inspektoratu łódzkiego z prośbą o samodzielnego wikariusza dla Cecenowa. Na to stanowisko wyznaczony został ks. Henryk Frączek, miał on być wikariuszem w Stowięcinie z rezydencją w Cecenowie. Ks. Świda pisze, że przez osiem lat Cecenowo obsługiwane było przez personel duszpasterski ze Stowięcina, zaś od 1960 r. ks. Frączek usamodzielnił je. W Schematyzmie z 1969 r., analogicznie jak w Schematyzmie z 1959 r., teren placówki w Cecenowie zaliczony został do Stowięcina. Od 1959 r. istniał jednak w Cecenowie wikariat samodzielny, od tego samego roku również prowadzono odrębne księgi metrykalne: chrztów, ślubów i zmarłych.

 

Chronologiczny wykaz proboszczów i wikariuszy samodzielnych w parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Cecenowie w latach 1959-2024:

 

  1. ks. Henryk Frączek SDB, 1959-1962, wikariusz samodzielny
  2. ks. Leonard Rynkun SDB, 1962-1965, wikariusz samodzielny
  3. ks. Ludwik Karczewski SDB, 1965-1969, wikariusz samodzielny
  4. ks. Tadeusz Malawski SDB, 1969-1972, wikariusz samodzielny
  5. ks. Henryk Ignaczewski SDB, 1972-1974, wikariusz samodzielny, od 1973 – proboszcz
  6. ks. Tadeusz Dębicki SDB, 1974-1978, proboszcz
  7. ks. Izydor Sadowski SDB, 1978-1984, proboszcz
  8. ks. Stanisław Szoka SDB, 1984-1989, proboszcz
  9. ks. Zdzisław Toll SDB, 1989-1998, proboszcz (przekazał parafię diecezji pelplińskiej)
  10. ks. Mariusz Kajewski, 1998-2000, proboszcz
  11. ks. Kazimierz Gajda, 2000-2011, proboszcz
  12. ks. Jacek Połom, 2011-2019, proboszcz
  13. ks. Karol Gierszewski, 2019-… , proboszcz

 

Ponadto pomocą duszpasterską służyli: ks. Edward Jarliński (1968-1974) oraz ks. Czesław Chmielewski (1995-1998). W latach 1986-1987 praktykę pedagogiczno-duszpasterską odbywał tu kl. Andrzej Panachida, a w 1974 r. pracował w parafii również kl. Bogusław Brzosko. Po II wojnie światowej parafia wraz z kościołami w Główczycach, Stowięcinie i w Cecenowie znajdowały się w granicach ustanowionej 15 sierpnia 1945 r. przez ówczesnego Prymasa Polski kard. Augusta Hlonda administracji apostolskiej kamieńskiej, lubuskiej i prałatury pilskiej – przekształconej w 1951 r. w ordynariat gorzowski – nazywany potocznie diecezją gorzowską. Następnie, na mocy bulli papieża Pawła VI z 28 czerwca 1972 r. „Episcoporum Poloniae coetus”, weszły w skład wydzielonej z tegoż ordynariatu diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, a po ogłoszeniu 25 marca 1992 r. bulli Jana Pawła II „Totus Tuus Poloniae Populus” – znalazły się w diecezji pelplińskiej. We wszystkich trzech parafiach starano się o pielęgnowanie życia sakramentalnego, regularne sprawowanie niedzielnej, świątecznej i codziennej Eucharystii oraz szerzono nabożeństwa do głównych patronów Zgromadzenia Salezjańskiego. W każdej z parafii istniał Żywy Różaniec oraz grupy ministranckie.

 

Żródło:

Eugeniusz Wiązowski,

„Salezjanie w Główczycach (1950-2010), w Stowięcinie (1950-1998) oraz w Cecenowie (1950-1998)”,

Seminare, t. 29, 2011, s. 301-315.

PARAFIA RZYMSKOKATOLICKA

pod wezwaniem
Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
w Cecenowie
07 grudnia 2024
Trwamy w przeżywaniu Adwentu. Serdecznie zapraszam do udziału w Roratach, które w naszej parafii
07 grudnia 2024
  Maryja zachęca, by każdego 8 grudnia o godz. 12.00 udać się do Kościoła i

Aenean sagittis mattis purus ut hendrerit. Mauris felis magna, cursus in venenatis ac, vehicula eu massa. Quisque nunc velit, pulvinar nec iaculis id, scelerisque in diam. Sed ut turpis velit. Integer dictum urna iaculis vestibulum finibus. Etiam tempus dictum rhoncus. Nam vel semper eros. Ut molestie sit amet sapien vitae semper. Pellentesque habitant morbi tristique senectus et netus et malesuada fames ac turpis egestas. 

Aktualności

Jesteśmy najlepsi

POGRZEB KATOLICKI W NASZEJ PARAFII

 

1. Msza święta pogrzebowa w naszej parafii odbywa się w miejscowości zamieszkania zmarłego/-ej (chyba że rodzina zdecyduje inaczej).

 

2. Piękną tradycją, a przede wszystkim skuteczną pomocą dla dusz czyśćcowych, jest modlitwa różańcowa za zmarłych w dniach poprzedzających pogrzeb. Dlatego warto, aby najbliższa rodzina zatroszczyła się o zorganizowanie odmawiania różańca za osobę zmarłą.

 

3. Wymagane dokumenty:

  • Akt zgonu,

  • Zaświadczenie o udzieleniu sakramentu chorych i wiatyku, jeśli zgon nastąpił poza parafią lub w szpitalu,

  • Zgoda parafii miejsca zamieszkania zmarłego na pogrzeb w innej parafii

 

4. W dniu pogrzebu należy zgłosić się do grającego na pogrzebie organisty, aby bezpośrednio u niego (niej) uregulować należność.

 

5.  Jeżeli ciało zmarłego (zmarłej) zostaje poddane kremacji, warto zatroszczyć się, aby przed jej dokonaniem poprosić kapłana o wspólną modlitwę nad ciałem zmarłego (zmarłej).

Copyright by Parafia Rzymskokatolicka pw. Wniebowzięcia NMP w Cecenowie

 

KLAUZULA INFORMACYJNA RODO:

1. Informujemy, że Pani/Pana dane osobowe są przetwarzane przez administratora danych osobowych, którym jest parafia pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Cecenowie, z siedzibą w Cecenowie 26, 76-220 Główczyce, reprezentowana przez proboszcza ks. Karola Gierszewskiego.

2. Pani/Pana dane zbierane są dla realizacji zadań i celów Kościoła.

3. Podstawą zbierania danych jest prawo kanoniczne.

4. W diecezji pelplińskiej ustanowiony został Inspektor Ochrony Danych - e-mail: iod@diecezja-pelplin.pl

5. Ma Pani/Pan prawo dostępu do treści swoich danych, prawa ich sprostowania, ograniczenia przetwarzania lub usunięcia – z ograniczeniem w zakresie danych dotyczących udzielonych sakramentów bądź w inny sposób odnoszących się do kanonicznego statusu osoby.

6. Szczegółowych informacji na temat przetwarzania danych osobowych, podstawy ich przetwarzania, ewentualnego od-biorcy krajowego lub zagranicznego, dokładnego okresu przechowywania danych i innych udziela administrator.

7. W przypadku niewłaściwego przetwarzania danych ma Pani/Pan prawo do wniesienia skargi do Kościelnego Inspektora Ochrony Danych: Skwer kard. Stefana Wyszyńskiego 6, 01–015 Warszawa, kiod@episkopat.pl